Świąteczna gorączka, Maja Damięcka. Recenzja książki

Świąteczna gorączka to książka z świąteczną duszą, magią i potężna dawką humoru. Ten klimat, biały puch otulający Warszawę i oczywiście duuużo namiętności. Czy czegoś więcej w tym okresie potrzeba? Maja Damięcka, autorka Świątecznej gorączki stworzyła historię, która wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Dobry humor, lekka treść i przyjemna historia to coś, czego potrzeba by w pełni wczuć się w lekturę i puścić wodzę wyobraźni.

Głównymi bohaterami są Mikołaj Dębski i Sara Zalewska

On, jest typem mężczyzny, za którym szaleje każda kobieta, przystojny, obyty w towarzystwie, z grubym portfelem – w końcu jest prezesem korporacji InComp. Nienawidzi świąt ze względu na przeszłość. Bywa gburowaty, ale wystarczy jeden uśmiech by mu to wybaczyć. Lubi kontrolę i dominację, czy to w życiu prywatnym czy w pracy. I oczywiście smutna wiadomość dla kobiet, które chciałyby go usidlić – nie bawi się w związki, lubi przygodny, dobry seks i to by było na tyle. Ona, to kobieta, która nie pozwala sobie wchodzić na głowę – żadnemu mężczyźnie. Jest stanowczą, ogarniętą osobą. Również mocno angażuję się w swoją w pracę przez co nie ma czasu na ulotne romanse. Nie dla niej są krótkoterminowe związki opierające się na seksie. Jeden nieudany związek już jej wystarczy.

Co się dzieje, gdy los stawia ich na jednej drodze

Podczas szpitalnego bankietu z okazji Mikołajek mężczyzna wypatruje z tłumu Sarę. Jest dla niego bardzo interesującą osobą na tyle, że postanawia podejść i poznać ją bliżej. Niestety nie może liczyć na sympatię z jej strony. Chociaż ona zna go z opowieści, a on nie ma o tym pojęcia – nie poddaje się i zabiega o jej uwagę. Kobieta jest wyraźnie zirytowana jego osobą. Jemu imponuje zaś to, że nie jest ‘’łatwa’’ jak inne kobiety, którymi się otacza. Nie daje za wygraną i nie pozwala jej o sobie zapomnieć. Sara chociaż stara się nie ugiąć przed mężczyzną, to w końcu ulega jego zniewalającemu urokowi i dochodzi między nimi do bliższego kontaktu. Skutecznie miesza jej w głowie by osiągnąć cel i zdobyć to czego pragnie – a pragnie jej, w łóżku, pod sobą. Namiętność między nimi pali się żywym ogniem. Chociaż na początku nic nie wskazywało na odwzajemnienie sympatii ze strony kobiety. Chociaż nie chce się wiązać to nie chce jej też zostawić w spokoju. Ich spotkania są coraz częstsze, stają się czymś normalnym. Czy to znak, że odzywają się w nim głęboko uśpione uczucia? Czy to nadzieja dla nich dwojga? Nie mogę wam zdradzić, ale polecam tę gorącą lekturę na tak chłodne dni. Gwarantuje, że zrobi wam się dużo cieplej ;)