PS i życzę Ci dużo miłości | Recenzja

Czym są dla Was Święta Bożego Narodzenia? Dla mnie to tak naprawdę kilka intensywnych dni, w których dominują zakupy, porządki i wszelkie inne przygotowania. Wszystko po to, by później razem zasiąść przy stole, zaśpiewać kilka kolęd, spędzić czas razem w gronie najbliższych. Uwielbiam w takich chwilach łapać wspomnienia, które wiem, że będą ze mną przez najbliższy rok. Święta to (pomimo pozorów) również czas dla siebie. W tych krótkich dniach, czasem tylko godzinach powinniśmy znaleźć chwilę dla własnego spokoju. Dla mnie jest to najczęściej moment kiedy uciekam w świąt literatury. PS i życzę Ci dużo miłości, to świąteczna propozycja od wydawnictwa Muza. Zbiór 8 opowiadań polskich autorek, które postanowiły przybliżyć nam magię świąt. Święta to czas spotkań, wręczania prezentów lub… wysyłania kartek, które czasem do nas nie docierają bo najzwyczajniej w świecie, z różnych przyczyn się zagubią. Bywają również i takie sytuacje, że list dociera dość dłuuugo, np. kilkanaście czy kilkadziesiąt lat później. Wtedy zaczyna dziać się magia świąt…

PS i życzę ci dużo miłości – zagubione kartki odnalezione po latach

Dla fanek opowiadań, ta książka to 8 różnych opowiadań, które łączy jedna rzecz – każde dotyczy zagubionych kartek świątecznych, które przypadkiem (albo i cudem) zostają odnalezione. Nie będę opisywała każdego z osobna, bo to zabrałoby całą frajdę komuś, kto chce przeczytać tę lekturę. Ocenię książkę ogólnie. Zbiór wspomnień o utraconej miłości, wesołych opowiadań o bliskiej przyjaźni ale również historii smutnych o miłym zakończeniu jak np. ‘’Kłębek wskazidrożek’’ czy ‘’Zagubione życzenia’’. Po skończonej lekturze nasunęła mi się jedna myśl i przesłanie, które książka niesie. Czasem warto postawić wszystko na jedną kartę i zaryzykować a potem mieć nadzieję, że los się do nas uśmiechnie. Nic nie tracimy, a jedynie możemy zyskać. Szczerze przyznam, że pomysł na stworzenie zbioru opowiadań, które mają opierać się na jednym schemacie jest trochę nużące. Myślę, że wypadłaby lepiej, gdyby każda autorka opowiedziała o czymś innym, wyjątkowym na swój sposób. Tymczasem otrzymaliśmy książkę o jednej historii opowiedzianej na osiem sposobów. Oczywiście nie mówię, że nie znajdzie swoich fanów – aczkolwiek dla mnie czytanie takich historii jest naprawdę męczące, ze względu na fakt, że lubię kiedy się dzieje a nie w kółko wałkuje to samo.

Świąteczna książka?

Co prawda okładka może nas trochę zmylić, że w książce odnajdziemy upragniony obraz świąt, którego od dawna nie było. Zbyt wiele o świętach tu nie znajdziemy, opis świąt zaczyna się i kończy na opisie choinki czy dekoracjach, i tyle. Zdecydowanie brakowało mi zwyczajów i symboli naszych polskich świąt. Ogólnie książka jest przeciętna, 2 czy trzy historie wzbudziły we mnie emocje, pozostałe po prostu przeczytałam, nie wpisały się za specjalnie w moją pamięć. Sądzę, że jeśli skusisz się ją przeczytać to z pewnością także któreś z nich zrobi na tobie szczególne wrażenie. Każda autorka ma swój styl, aczkolwiek interpretacja punktu wspólnego była podobna, zbiegi okoliczności i te ‘’przypadki’’. Możesz czytać ją wiosną, latem, jesienią i zimą – klimat aż tak odczuwalny niestety nie jest, przynajmniej dla mnie, pod tym względem jestem wymagająca.