Opowiadania czytelniczek

Dzień był piękny i słoneczny – jesień czasami zaskakiwała piękną pogodą. Patrycja zerknęła na siebie w lusterku samochodowym. Duże, czarne okulary błysnęły w słońcu. Przejechała czerwoną szminką po pełnych ustach i popatrzyła na uśmiechającego się mężczyznę w samochodzie obok. Miał piękny uśmiech, a w jego oczach widziała zainteresowanie. Wyciągnął rękę unosząc kciuk w górę. Nie zdążyła nawet się uśmiechnąć, światło zmieniło się na zielone i oboje ruszyli.

Cześć, mam na imię Patryk, mam 29 lat, od 1,5 roku jestem żonaty z Moniką. Parą jesteśmy 3 lata. Poznaliśmy się kiedy przyjechałem do tego miasta za pracą. Jestem zwyczajnym facetem, przyzwoicie zbudowanym, nie wyświechtanym, średniego wzrostu. Nie wyróżniam się z tłumu.

Robert i Julia mieli przed sobą naprawdę przyjemną randkę. Spędzali czas w jej mieszkaniu, szykowali wspólną kolację. On przyniósł ich ulubione wino, ona zrobiła porządne zakupy, aby mogli upichcić to, na co będą mieli ochotę. Julia założyła swoją ulubioną małą czarną, w której zawsze bardzo podobała się Robertowi. Oboje byli w świetnych nastrojach.

Pociąg do Malborka, rodzinnego miasta Maćka, mieliśmy chwilę przed dwudziestą pierwszą. Ciągnąc walizki przez krakowski PKP, zgrzytaliśmy zębami: on – w szortach i T-shircie, ja – w dość cienkiej sukience. Rozochoceni ciepłym, majowym popołudniem nie przewidzieliśmy, że wieczorem zrobi się tak zimno.

Skończyłam ostatnie zajęcia z pierwszorocznymi. Te półtorej godziny zmęczyło mnie bardziej niż cały dzień. Większość studentów nie przeczytała tekstu, który udostępniłam im mailem, więc nie było z kim ani o czym dyskutować. Najgorsze jest to, że jeszcze dwa lata temu zrobiłabym im za to esej – pełnoprawny, z bibliografią, szczegółowym opracowaniem i własnymi wnioskami. Ale już mi się nie chciało.